ترسم آخر ز غم عشق تو دیوانه شوم

ترسم آخر ز غم عشق تو دیوانه شوم

بیخود از خود بشوم راهی میخانه شوم

انقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب

نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب

دلم نگاهت را میخواهد

اندکی هم لبخندت

تاباور کنم

زندگی زیباست

کمی هم

دوستت دارم

گفتنت را

برای زنده ماندنم

میبینی چه کم توقع ام

هر چه داشتم

هر چه داشتم . . .

برایش رو کردم . . .

اما

 نامهربان " اسیر " نشد . . .

《سیر 》شد

زندگی

زندگی ذره کاهیست، که کوهش کردیم

زندگی نام نکویی است ،که خارش کردیم 

زندگی نیست بجز نم نم باران بهار

زندگی نیست بجز دیدن یار

زندگی نیست بجز عشق ،

بجز حرف محبت به کسی

ورنه هر خار و خسی ،

زندگی کرده بسی ،

زندگی تجربه تلخ فراوان دارد ،

دو سه تا کوچه و پس کوچه  و 

اندازه ی یک عمر بیابان دارد.

ما چه کردیم و چه خواهیم کرد

در این فرصت کم...؟!

من با تو ( قسمتهای بیست و نه و سی)

قسمت بیست و نهم

آروم به سمت عاطفه و مریم رفتم،سرکوچه ایستادہ بودن،هفته ی قبل رفتیم خواستگاری عاطفه،فردا عقد
شهریار و عاطفه بود،عاطفه از من و مریم خواسته بود برای خرید لباس محضر کمکش کنیم!
عاطفه با دیدنم تعجب کرد،با هردوشون دست دادم و سلام کردم!
به سمت بازار راہ افتادیم،عاطفه با تردید پرسید:هانی برای همیشه چادری شدی؟!
نگاهش کردم و گفتم:آرہ!

داستانک ( از شایعه بترسید)

700 سال پیش در اصفهان مسجدی می ساختند

کار تمام شده بود و کارگران در حال انجام خرده کاری های پایانی بودند
پیرزنی از انجا رد میشد .
ناگهان پیرزن ایستاد و گفت بنظرم مناره مسجد کج است!

کارگران خندیدند ولی معمار با صدای بلند فریاد زد ساکت !
 چوب بیاورید . کارگر بیاورید . چوب را به مناره تکیه دهید . حالا همه باهم . فشااار دهید . فشااااااااااار !!!
و مرتب از پیرزن می پرسید مادر درست شد؟

بعد از چند دقیقه پیرزن گفت درست شد و دعا کنان دور شد .
کارگران گفتند مگر می شود مناره را با فشار صاف کرد ؟

 معمار گفت : نه ! ولی میتوان جلوی شایعه را گرفت !
اگر پیرزن می رفت و به اشتباه به مردم میگفت مناره کج است و شایعه کج بودن مناره بالا میگرفت دیگر هرگز نمیشد مناره را در نظر مردم صاف کرد.
ولی من الان با یک چوب و کمی فشار ، مناره را برای همیشه صاف کردم!!!

از شایعه بترسید !
در تجارت و کسب و کارتان ، حتی در زندگیتان از شایعه بترسید !
اگر به موقع وارد عمل شوید براحتی مناره زندگیتان صاف خواهد شد.

من و آغوش باز تنهایی ...

شهر

آرام

خانه ها خاموش

جلوه گاه سکوت و زیبایی

نیمه شب

زیر این سپهر کبود

من و آغوش باز تنهایی ...

آنکس که بداند و بخواهد که بداند

آنکس که بداند و بخواهد که بداند

 خود را به بلندای سعادت برساند.

آنکس که بداند و بداند که بداند

 اسب شرف از گنبد گردون بجهاند .

آنکس که بداند و نداند که بداند

 با کوزه ی آب است ولی تشنه بماند !

آنکس که نداند و بداند که نداند

 لنگان خرک خویش به مقصد برساند !!

آنکس که نداند و بخواهد که بداند

 جان و تن خود را ز جهالت برهاند !!

آنکس که نداند و نداند که نداند

 در جهل مرکب ابدالدهر بماند !!

آنکس که نداند و نخواهد که بداند

حیف است چنین جانوری زنده بماند!!!

باران بهانه بود

باران !

" بهانه بود "

که در زیر چتر تو !!

سر را به شانه های تو ،

"  بگذارم از هوس "

خدا جونم

خـــدا جونم همه رفتن،ولم کردن، رهام کردن

خودت موندی خدا جونم بگیر دستم بگیر دستم